Recenzja: Living Voice Auditorium OBX-RW - Strona 6 z 6

Podsumowanie

Kolumny Living Voice OBX-RW potrafią robić wolty na liniach dynamiki i cyzelować dźwięki w sposób natychmiastowy znamionujący wysokąklasę i uświadamiający każdemu osłuchanemu audiofilowi, że ma do czynienia z nietuzinkową parą głośników. Trudno orzec, co bardziej chwalić – dynamiczne przeskoki, dokładnośćobróbki dźwięku, czy umiejętność pokazywania najdrobniejszych detali w kontraście z przestrzennością i siłą natarcia fali akustycznej. Te kolumny nie mają słabych punktów, może poza tym, że zewnętrzne zwrotnice wymagają więcej okablowania i więcej miejsca biorą.

Nie są te OBX-RW aż tak nieziemskie jak wielkie Avantgarde, wielkie Zingali i wielkie Raidho, ale też zdecydowanie tańsze, a stylem do tamtych nawiązujące. Pozwalają za pół albo i mniej ceny do tamtych popisów się zbliżać, i to zbliżać tak bardzo, że przestaje niemal być ważne, że nie są aż takie. Toniemy w muzyce i cały czas czujemy na sobie jej dotyk. Realizm włada naszą jaźnią, a stratyfikacja jakości nagrań nie pozostawia złudzeń, jak bardzo rzeczywiście jest realistyczny. A wszystko to dzieje się w jawnym kontraście do wyglądu, czego nie sam tylko doświadczyłem; jak również wbrew logice. Nie dalej jak wczoraj zagadnąłem kolegę inżyniera, który wpadł posłuchać, skąd jego zdaniem bierze się taki bas z 17-centymetrowych głośników? No, dwa 17-to to jak jeden 25-cio centymetrowy – powiada. Dobrze, dobrze – ja na to. Ale przecież one nie są po prostu podwojone, tylko każdy ma inny zakres. Odpowiedzią było wzruszenie ramion. Nie może się więc ten bas brać z czego innego jak rezonansu, który tutaj odpowiednio we wnętrzu przyrządzono i wypuszczają go niczym dżina z butelki bass-refleksem. A kiedy dobrze się nim wyceluje, wówczas zamienia się w grzmot. Tak samo było u Raidho; i jest to niewątpliwie kanon budowania głośników, a przy tym sztuka do opanowania bardzo trudna. Ale jak posiedzieć lat parę, to są potem efekty.

Efektem całościowym są w tym wypadku kolumny bez wad akustycznych, a za to zdobne chwalebnym wieńcem zalet. Podobnie jak recenzowane onegdaj Zingali Twenty 1,2 Evo dają bezpośrednie nawiązanie do wrażeń obecnych u konstrukcji z przedziału od stu tysięcy w górę. Nie napiszę, że dają ot tak, bo sam użyłem świetnego okablowania i toru, a ustawia się jedne i drugie dość ciężko i mają odnośnie pomieszczenia odsłuchowego swoje spore wymagania. Ale za to nie wymagają takich kwot na przelewie bankowym, a to chyba ważniejsze. Uprzedzając pytania mogę już w tym miejscu powiedzieć, że Zingali podają bardziej niesamowitą przestrzeń, a Living Voice lepiej radzą sobie z basem. Włoskie tuby lepiej także rozciągają dźwięki w przestrzeni (jak to tuby), a Living Voice operują tym swoim znakomitym ciśnieniem. Jedne i drugie uprawiają dźwiękowe czary, a kogo nie stać na ponad pięćdziesiąt, ma za trzydzieści w odwodzie Albedo Aptica i Gradient Helsinki. Ma oczywiście jeszcze masęinnych różności, ale piszę o tym co było recenzowane.

Komu jednak zależy na posmakowaniu mocnego dźwiękowego dotyku przy wtórze zdecydowanego realizmu, i kto chciałby zobaczyć jak dźwięki najczystsze przebijają się przez chmurę zgęszczonego medium, ten powinien spróbować Living Voice OBX-RW, bo te głośniki robią wrażenie i zapadają w pamięć. A mają też zapewne atuty przeze mnie nie odkryte, bo zawsze coś pozostaje do odkrycia – i jest to fascynujące.

W punktach:

Zalety

Popisowy realizm.
Szczególna zdolność do podnoszenia ciśnienia dźwięku.
W efekcie niezwykle silnie oddziałująca i obejmująca duży obszar atmosfera.
Wspaniała mieszanka rzeczy nieokreślonych z doskonale określonymi.
Głęboka scena ze znakomitą stereofonią.
Kawał mocnego doznaniowo i świetnego akustycznie basu.
Brak ograniczeń sopranowych, jakość których zależy tylko od toru.
Realizm, a więc całkowicie realistyczni i bezdyskusyjnie obecni wykonawcy.
Dźwiękowe freski na poziomie mistrzostwa.
Bezpośrednie nawiązanie prezentacyjne do poziomu głośników za sto tysięcy.
Żadnych brzmieniowych niedociągnięć.
Klasyczny wygląd i staranne wykonanie.
Najwyższej jakości kriogenicznie traktowane komponenty.
Super okablowanie.
Głośniki średniotonowe własnego pomysłu.
Platynowe terminale WBT.
Cztery lata prac projektowych.
Niezwykłe zwrotnice.
A dzięki ich wyprowadzeniu na zewnątrz lepsza akustyka obudowy.
Made in England & Denmark.
Najwyższa renoma marki.
Polski dystrybutor.

Wady i zastrzeżenia

Recenzja: Living Voice Auditorium OBX-RW - Strona 6 z 6 - HiFi Philosophy (2024)

Podsumowanie

References